Álfheimr

The Eddic poem Grímnismál describes twelve divine dwellings beginning the stanza 5 with: A tooth-gift is a gift given to an infant on the cutting of the first tooth.

[3] In the 12th century Eddic prose Gylfaginning, Snorri Sturluson relates it in the stanza 17 as the first of a series of abodes in heaven: Margir staðir eru þar göfugligir.

Þar byggvir fólk þat, er Ljósálfar heita, en Dökkálfar búa niðri í jörðu, ok eru þeir ólíkir þeim sýnum ok miklu ólíkari reyndum.

Later in the section, in speaking of a hall in the Highest Heaven called Gimlé that shall survive when heaven and earth have died, explains: Svá er sagt, at annarr himinn sé suðr ok upp frá þessum himni, ok heitir sá Andlangr, en inn þriði himinn sé enn upp frá þeim, ok heitir sá Víðbláinn, ok á þeim himni hyggjum vér þenna stað vera.

En Ljósálfar einir, hyggjum vér, at nú byggvi þá staði.