Suprabhatam

It is a collection of hymns or verses recited early morning to awaken the deity in Hinduism.

A rendition of the poem by renowned Carnatic vocalist M. S. Subbulakshmi is extremely popular[4][5] which is played daily in many homes and temples (especially Tirumala Tirupati) in the wee hours of morning.

The genre of Suprabhātakāvya traces its origin to a single verse (1.23.2) in the Bālakāṇḍa of Vālmīki's Rāmāyaṇa, where Viśvāmitra calls out to Rāma to wake up.

tava suprabhātamaravindalocane bhavatu prasannamukhacandramaṇḍale । vidhiśaṅkarendravanitābhirarcite vṛṣaśailanāthadayite dayānidhe ॥ तव सुप्रभातमरविन्दलोचने भवतु प्रसन्नमुखचन्द्रमण्डले । विधिशङ्करेन्द्रवनिताभिरर्चिते वृषशैलनाथदयिते दयानिधे ॥४॥ atryādisaptaṛṣayassamupāsya sandhyām ākāśasindhukamalāni manoharāṇi । ādāya pādayugamarcayituṃ prapannāḥ śeṣādriśekharavibho tava suprabhātam ॥ अत्र्यादिसप्तऋषयस्समुपास्य सन्ध्याम् आकाशसिन्धुकमलानि मनोहराणि । आदाय पादयुगमर्चयितुं प्रपन्नाः शेषाद्रिशेखरविभो तव सुप्रभातम् ॥५॥ O lord of Sheshachala!

pañcānanābjabhavaṣaṇmukhavāsavādyāḥ traivikramādicaritaṃ vibudhāḥ stuvanti । bhāṣāpatiḥ paṭhati vāsaraśuddhimārāt śeṣādriśekharavibho tava suprabhātam ॥ पञ्चाननाब्जभवषण्मुखवासवाद्याः त्रैविक्रमादिचरितं विबुधाः स्तुवन्ति । भाषापतिः पठति वासरशुद्धिमारात् शेषाद्रिशेखरविभो तव सुप्रभातम् ॥६॥ īṣatpraphullasarasīruhanārikela- pūgadrumādisumanoharapālikānām । āvāti mandamanilaḥ saha divyagandhaiḥ śeṣādriśekharavibho tava suprabhātam ॥ ईषत्प्रफुल्लसरसीरुहनारिकेल- पूगद्रुमादिसुमनोहरपालिकानाम् । आवाति मन्दमनिलः सह दिव्यगन्धैः शेषाद्रिशेखरविभो तव सुप्रभातम् ॥७॥ unmīlya netrayugamuttamapañjarasthāḥ pātrāvaśiṣṭakadalīphalapāyasāni । bhuktvā salīlamatha keliśukāḥ paṭhanti śeṣādriśekharavibho tava suprabhātam ॥ उन्मील्य नेत्रयुगमुत्तमपञ्जरस्थाः पात्रावशिष्टकदलीफलपायसानि । भुक्त्वा सलीलमथ केलिशुकाः पठन्ति शेषाद्रिशेखरविभो तव सुप्रभातम् ॥८॥ tantrīprakarṣamadhurasvanayā vipañcyā gāyatyanantacaritaṃ tava nārado'pi । bhāṣāsamagramasakṛtkaracāruramyaṃ śeṣādriśekharavibho tava suprabhātam ॥ तन्त्रीप्रकर्षमधुरस्वनया विपञ्च्या गायत्यनन्तचरितं तव नारदोऽपि । भाषासमग्रमसकृत्करचारुरम्यं शेषाद्रिशेखरविभो तव सुप्रभातम् ॥९॥ bhṛṅgāvalī ca makarandarasānuviddhā- jhaṅkāragītaninadaiḥ saha sevanāya । niryātyupāntasarasīkamalodarebhyaḥ śeṣādriśekharavibho tava suprabhātam ॥ भृङ्गावली च मकरन्दरसानुविद्ध- -झङ्कारगीतनिनदैः सह सेवनाय । निर्यात्युपान्तसरसीकमलोदरेभ्यः शेषाद्रिशेखरविभो तव सुप्रभातम् ॥१०॥ yoṣāgaṇena varadadhnivimathyamāne ghośālayeṣu dadhimanthanatīvraghoṣāḥ । roṣātkaliṃ vidadhate kakubhāśca kumbhāḥ śeṣādriśekharavibho tava suprabhātam ॥ योषागणेन वरदध्निविमथ्यमाने घोषालयेषु दधिमन्थनतीव्रघोषाः । रोषात्कलिं विदधते ककुभाश्च कुम्भाः शेषाद्रिशेखरविभो तव सुप्रभातम् ॥११॥ padmeśamitraśatapatragatālivargāḥ hartuṃ śriyaṃ kuvalayasya nijāṅgalakṣmyā । bherīninādamiva bibhrati tīvranādaṃ śeṣādriśekharavibho tava suprabhātam ॥ पद्मेशमित्रशतपत्रगतालिवर्गाः हर्तुं श्रियं कुवलयस्य निजाङ्गलक्ष्म्या । भेरीनिनादमिव बिभ्रति तीव्रनादं शेषाद्रिशेखरविभो तव सुप्रभातम् ॥१२॥ śrīmannabhīṣṭavaradākhilalokabandho śrīśrīnivāsajagadekadayaikasindho । śrīdevatāgṛhabhujāntaradivyamūrte śrīveṅkaṭācalapate tava suprabhātam ॥ श्रीमन्नभीष्टवरदाखिललोकबन्धो श्रीश्रीनिवासजगदेकदयैकसिन्धो । श्रीदेवतागृहभुजान्तरदिव्यमूर्ते श्रीवेङ्कटाचलपते तव सुप्रभातम् ॥१३॥ śrīsvāmipuṣkariṇikāplavanirmalāṅgāḥ śreyo'rthino haravirañcisanandanādyāḥ । dvāre vasanti varavetrahatottamāṅgāḥ śrīveṅkaṭācalapate tava suprabhātam ॥ श्रीस्वामिपुष्करिणिकाप्लवनिर्मलाङ्गाः श्रेयोऽर्थिनो हरविरञ्चिसनन्दनाद्याः । द्वारे वसन्ति वरवेत्रहतोत्तमाङ्गाः श्रीवेङ्कटाचलपते तव सुप्रभातम् ॥१४॥ śrīśeṣaśailagaruḍācalaveṅkaṭādri- nārāyaṇādrivṛṣabhādrivṛṣādrimukhyām । ākhyāṃ tvadīyavasateraniśaṃ vadanti śrīveṅkaṭācalapate tava suprabhātam ॥ श्रीशेषशैलगरुडाचलवेङ्कटाद्रि- नारायणाद्रिवृषभाद्रिवृषाद्रिमुख्याम् । आख्यां त्वदीयवसतेरनिशं वदन्ति श्रीवेङ्कटाचलपते तव सुप्रभातम् ॥१५॥ sevāparāḥ śivasureśakṛśānudharma- rakṣombunāthapavamānadhanādināthāḥ । baddhāñjalipravilasannijaśīrṣadeśāḥ śrīveṅkaṭācalapate tava suprabhātam ॥ सेवापराः शिवसुरेशकृशानुधर्म- रक्षोम्बुनाथपवमानधनादिनाथाः । बद्धाञ्जलिप्रविलसन्निजशीर्षदेशाः श्रीवेङ्कटाचलपते तव सुप्रभातम् ॥१६॥ dhāṭīṣu te vihagarājamṛgādhirāja- nāgādhirājagajarājahayādhirājāḥ । svasvādhikāramahimādhikamarthayante śrīveṅkaṭācalapate tava suprabhātam ॥ धाटीषु ते विहगराजमृगाधिराज- नागाधिराजगजराजहयाधिराजाः । स्वस्वाधिकारमहिमाधिकमर्थयन्ते श्रीवेङ्कटाचलपते तव सुप्रभातम् ॥१७॥ sūryendubhaumabudhavākpatikāvyasauri- svarbhānuketudiviṣatpariṣatpradhānāḥ । tavaddāsadāsacaramāvadhidāsadāsāḥ śrīveṅkaṭācalapate tava suprabhātam ॥ सूर्येन्दुभौमबुधवाक्पतिकाव्यसौरि- स्वर्भानुकेतुदिविषत्परिषत्प्रधानाः । तवद्दासदासचरमावधिदासदासाः श्रीवेङ्कटाचलपते तव सुप्रभातम् ॥१८॥ tvatpādadhūlibharitasphuritottamāṅgāḥ svargāpavarganirapekṣanijāntaraṅgāḥ । kalpāgamākalanayākulatāṃ labhante śrīveṅkaṭācalapate tava suprabhātam ॥ त्वत्पादधूलिभरितस्फुरितोत्तमाङ्गाः स्वर्गापवर्गनिरपेक्षनिजान्तरङ्गाः । कल्पागमाकलनयाकुलतां लभन्ते श्रीवेङ्कटाचलपते तव सुप्रभातम् ॥१९॥ tvadgopurāgraśikharāṇi nirīkṣamāṇāḥ svargāpavargapadavīṃ paramāṃ śrayantaḥ । martyā manuṣyabhuvane matimāśrayante śrīveṅkaṭācalapate tava suprabhātam ॥ त्वद्गोपुराग्रशिखराणि निरीक्षमाणाः स्वर्गापवर्गपदवीं परमां श्रयन्तः । मर्त्या मनुष्यभुवने मतिमाश्रयन्ते श्रीवेङ्कटाचलपते तव सुप्रभातम् ॥२०॥ śrībhūmināyaka dayādiguṇāmṛtābdhe devādhideva jagadekaśaraṇyamūrte । śrīmannanantagaruḍādibhirarcitāṅghre śrīveṅkaṭācalapate tava suprabhātam ॥ श्रीभूमिनायक दयादिगुणामृताब्धे देवाधिदेव जगदेकशरण्यमूर्ते । श्रीमन्ननन्तगरुडादिभिरर्चिताङ्घ्रे श्रीवेङ्कटाचलपते तव सुप्रभातम् ॥२१॥ śrīpadmanābha puruṣottama vāsudeva vaikuṇṭhamādhava janārdana cakrapāṇe । śrīvatsacihna śaraṇāgatapārijāta śrīveṅkaṭācalapate tava suprabhātam ॥ श्रीपद्मनाभ पुरुषोत्तम वासुदेव वैकुण्ठमाधव जनार्दन चक्रपाणे । श्रीवत्सचिह्न शरणागतपारिजात श्रीवेङ्कटाचलपते तव सुप्रभातम् ॥२२॥ kandarpadarpahara sundara divyamūrte kāntākucāmburuhakuḍmalaloladṛṣṭe । kalyāṇanirmalaguṇākara divyakīrte śrīveṅkaṭācalapate tava suprabhātam ॥ कन्दर्पदर्पहर सुन्दर दिव्यमूर्ते कान्ताकुचाम्बुरुहकुड्मललोलदृष्टे । कल्याणनिर्मलगुणाकर दिव्यकीर्ते श्रीवेङ्कटाचलपते तव सुप्रभातम् ॥२३॥ mīnākṛte kamaṭhakolanṛsiṃhavarṇin svāmin paraśvadhatapodhana rāmacandra। śeṣāṃśarāma yadunandana kalkirūpa śrīveṅkaṭācalapate tava suprabhātam ॥ मीनाकृते कमठकोलनृसिंहवर्णिन् स्वामिन् परश्वधतपोधन रामचन्द्र। शेषांशराम यदुनन्दन कल्किरूप श्रीवेङ्कटाचलपते तव सुप्रभातम् ॥२४॥ elālavaṅgaghanasārasugandhitīrthaṃ divyaṃ vihatsariti hemaghaṭeṣu pūrṇam । dhṛtavādyavaidikaśikhāmaṇayaḥ prahṛṣṭāḥ tiṣṭhanti veṅkaṭapate tava suprabhātam ॥ एलालवङ्गघनसारसुगन्धितीर्थं दिव्यं विहत्सरिति हेमघटेषु पूर्णम् । धृतवाद्यवैदिकशिखामणयः प्रहृष्टाः तिष्ठन्ति वेङ्कटपते तव सुप्रभातम् ॥२५॥ bhāsvānudeti vikacāni saroruhāṇi sampūrayanti ninadaiḥ kakubho vihaṅgāḥ । śrīvaiṣṇavāḥ satatamarthitamaṅgalāste dhāmāśrayanti tava veṅkaṭa suprabhātam ॥ भास्वानुदेति विकचानि सरोरुहाणि सम्पूरयन्ति निनदैः ककुभो विहङ्गाः । श्रीवैष्णवाः सततमर्थितमङ्गलास्ते धामाश्रयन्ति तव वेङ्कट सुप्रभातम् ॥२६॥ brahmādayassuravarāssamaharṣayaste santassanandanmukhāstava yogivaryāḥ । dhāmāntike tava hi maṅgalavastuhastāḥ śrīveṅkaṭācalapate tava suprabhātam ॥ ब्रह्मादयस्सुरवरास्समहर्षयस्ते सन्तस्सनन्दन्मुखास्तव योगिवर्याः । धामान्तिके तव हि मङ्गलवस्तुहस्ताः श्रीवेङ्कटाचलपते तव सुप्रभातम् ॥२७॥ lakṣmīnivāsa niravadya guṇaikasindho saṃsārasāgarasamuttaraṇaikaseto । vedāntavedya nijavaibhavabhaktabhogya śrīveṅkaṭācalapate tava suprabhātam ॥ लक्ष्मीनिवास निरवद्य गुणैकसिन्धो संसारसागरसमुत्तरणैकसेतो । वेदान्तवेद्य निजवैभवभक्तभोग्य श्रीवेङ्कटाचलपते तव सुप्रभातम् ॥२८॥ itthaṃ vṛṣācalapateriha suprabhātaṃ ye mānavāḥ pratidinaṃ paṭhituṃ pravṛttāḥ । teṣāṃ prabhātasamaye smṛtiraṅgabhājāṃ prajñāṃ parārthasulabhāṃ paramāṃ prasūte ॥ इत्थं वृषाचलपतेरिह सुप्रभातं ये मानवाः प्रतिदिनं पठितुं प्रवृत्ताः। तेषां प्रभातसमये स्मृतिरङ्गभाजां प्रज्ञां परार्थसुलभां परमां प्रसूते ॥२९॥ kamalākuca cūcuka kuṅkumato niyatāruṇi tātula nīlatano । kamalāyata lochana lokapate vijayībhava veṅkaṭa śailapate ॥ कमलाकुच चूचुक कुङ्कुमतो नियतारुणि तातुल नीलतनो । कमलायत लोचन लोकपते विजयीभव वेङ्कट शैलपते ॥ sacaturmukha ṣaṇmukha pañchamukha pramukhā khiladaivata mauḻimaṇe । śaraṇāgata vatsala sāranidhe paripālaya māṃ vṛṣa śailapate ॥ सचतुर्मुख षण्मुख पञ्चमुख प्रमुखा खिलदैवत मौलिमणे । शरणागत वत्सल सारनिधे परिपालय मां वृष शैलपते ॥ ativelatayā tava durviṣahair anuvelakṛtair aparādhaśataiḥ । bharitaṃ tvaritaṃ vṛṣa śailapate parayā kṛpayā paripāhi hare ॥ अतिवेलतया तव दुर्विषहै रनु वेलकृतै रपराधशतैः । भरितं त्वरितं वृष शैलपते परया कृपया परिपाहि हरे ॥ adhi veṅkaṭa śaila mudāramater janatābhi matādhika dānaratāt । paradevatayā gaditānigamaiḥ kamalādayitānna paraṅkalaye ॥ अधि वेङ्कट शैल मुदारमते र्जनताभि मताधिक दानरतात् । परदेवतया गदितानिगमैः कमलादयितान्न परङ्कलये ॥ kala veṇura vāvaśa gopavadhū śata koṭi vṛtātsmara koṭi samāt । prati pallavikābhi matāt-sukhadāt vasudeva sutānna paraṅkalaye ॥ कल वेणुर वावश गोपवधू शत कोटि वृतात्स्मर कोटि समात् । प्रति पल्लविकाभि मतात्-सुखदात् वसुदेव सुतान्न परङ्कलये ॥ abhirāma guṇākara dāśarathe jagadeka dhanurdhara dhīramate । raghunāyaka rāma rameśa vibho varado bhava deva dayā jaladhe ॥ अभिराम गुणाकर दाशरथे जगदेक धनुर्धर धीरमते । रघुनायक राम रमेश विभो वरदो भव देव दया जलधे ॥ avanī tanayā kamanīya karaṃ rajanīkara cāru mukhāmburuham । rajanīcara rājata momi hiraṃ mahanīya mahaṃ raghurāmamaye ॥ अवनी तनया कमनीय करं रजनीकर चारु मुखाम्बुरुहम् । रजनीचर राजत मोमि हिरं महनीय महं रघुराममये ॥ sumukhaṃ suhṛdaṃ sulabhaṃ sukhadaṃ svanujaṃ ca sukāyama moghaśaram । apahāya raghūdvayam anyam ahaṃ na kathañcana kañcana jātubhaje ॥ सुमुखं सुहृदं सुलभं सुखदं स्वनुजं च सुकायम मोघशरम् । अपहाय रघूद्वय मन्यमहं न कथञ्चन कञ्चन जातुभजे ॥ vinā veṅkaṭeśaṃ na nātho na nāthaḥ sadā veṅkaṭeśaṃ smarāmi smarāmi । hare veṅkaṭeśa prasīda prasīda priyaṃ veṅkaṭeśa prayaccha prayaccha ॥ विना वेङ्कटेशं न नाथो न नाथः सदा वेङ्कटेशं स्मरामि स्मरामि । हरे वेङ्कटेश प्रसीद प्रसीद प्रियं वेङ्कटेश प्रयच्छ प्रयच्छ ॥ ahaṃ dūradaste padāṃ bhojayugma praṇāmecchayāgatya sevāṃ karomi । sakṛtsevayā nityasevāphalaṃ tvaṃ prayaccha prayaccha prabho veṅkaṭeśa ॥ अहं दूरदस्ते पदां भोजयुग्म प्रणामेच्छया गत्य सेवां करोमि । सकृत्सेवया नित्य सेवाफलं त्वं प्रयच्छ प्रयच्छ प्रभो वेङ्कटेश ॥ ajñāninā mayā doṣā na śeṣānvihitān hare । kṣamasva tvaṃ kṣamasva tvaṃ śeṣaśaila śikhāmaṇe ॥ अज्ञानिना मया दोषा न शेषान्विहितान् हरे । क्षमस्व त्वं क्षमस्व त्वं शेषशैल शिखामणे ॥