2 Qui pius, prudens, humilis, pudicus, Sobriam duxit sine labe vitam, Donec humanos animavit auræ Spiritus artus.
4 Noster hinc illi chorus obsequentem Concinit laudem, celebresque palmas; Ut piis eius precibus iuvemur Omne per ævum.
5 Sit salus illi, decus, atque virtus, Qui super cæli solio coruscans, Totius mundi seriem gubernat Trinus et unus.
2 Qui pius, prudens, humilis, pudicus, Sobrius, castus fuit, et quietus, Vita dum præsens vegetavit eius Corporis artus.
4 Unde nunc noster chorus in honorem Ipsius, hymnum canit hunc libenter, Ut piis eius meritis iuvemur Omne per ævum.
5 Sit salus illi, decus, atque virtus, Qui supra cæli residens cacumen, Totius mundi machinam gubernat Trinus et unus.
3 Oft hath it been thro’ his sublime deserving Poor human bodies, howsoever stricken Broke and cast off the bondage of their sickness, Healed Divinely.
3 Thus to the weary, from the life enshrined Potent in virtue, flowed humane compassion; Sick and sore laden, howsoever burdened There they found healing.