This character reflects the theme of the reunification of husband and wife in Albanian folklore, as did Odysseus in ancient Greek mythology.
Posa shkuan nendë vitra, Nente vitre e nende dite, Mâ ksulje e skamantilje, Ven e zun nhije talantushe, nhije lepush ne kragh i ljidhne, dhe i shkruajtin Kostandinhiet; "Shkuan vitrezat dhe ditet, vete e bukura ne klishe"; Kostandinhi kalin nghete, Ate kal te brímurith shpeite ndar ne der e klishes te ku ghiurmeza dhe isht.
Qe i thirrur nga mbreti i Napolit Se e kishte shok te parë I dërgoi të parën letër, dhe e shtiu në xhep I dërgoi të dytën letër Dhe e shtiu ne xhep.
I dërgoi të tretën (letër), Dhe këtë herë jo nuk mundi ti thot!
Porsa shkuan nëntë vite, Nëntë vite e nëntë ditë, Me kësula e shalle, Shkuan dhe zunë një dallëndyshe, një fjollë ne krah i lidhën, Dhe i shkruajtën Konstantinit; "(Të) Shkuan vitet e ditët, Vie e bukura (me ne) në kishë"; (d.m.th të martohet) Kostantini kalin hipë, Atë kal te shpejtë (brímurith=brimthi) shpejtë të vie tek dera e kishës deri ku gjurmët vetëm dalloheshin.