Visbur

Vísburr tók arf eptir Vanlanda föður sinn; hann gékk at eiga dóttur Auða hins auðga ok gaf henni at mundi þrjá stórbœi ok gullmen.

Þá var enn fengit at seið ok siðit til þess, at þeir skyldu mega drepa föður sinn.

Þá sagði Huldr völva þeim, at hon mundi svá síða, ok þat með, at ættvíg skyldu ávalt vera í ætt þeirra Ynglinga síðan.

Eptir þat sömnuðu þeir liði, ok kómu at Vísbur um nótt á úvart ok brendu hann inni.

Cujus filium Domald [...][7] He [Vanlande] was the father of Visbur, whose sons burnt him alive with all his hirdsmen, so that they might attain their inheritance more swiftly.